Rozdział 16 ''Nowe miejsce i tragiczna wiadomość''

Rano , dokładnie o 10 byłem już na lotnisku we Francji i wysiadałem z samolotu .

Pierwsze co przykuło moją uwagę to , śliczne dziewczyny .

Tak , wiem jestem okrutny , moja ukochana leży w śpiączce a ja patrze się na inne dupy .

Ale ona tak jakby nie żyje .

Więc od nikogo się nie dowie , jakby co .

Spojrzałem na mapę , miałem iść na ulicę Saint Cloud .

Popytałem kilku fajnych lasek o dokładną drogę .

Na szczęście , umiałem bardzo dobrze francuski .

Pogadałem jeszcze z nimi chwilkę , dałem im swój numer i poszedłem .

                                                     *

Znalazłem się na ulicy Saint Cloud , czekali tam na mnie miła rodzinka .

Gospodarz miał na imię Christophe , a jego żona Delphine .

Mieli trójkę dzieci , dwóch synów : Charles i Adalbert . Charles miał 18 lat , a Adalbert 16 .

I jedną naprawdę piękną córkę : Florence , miała 17 lat , tyle co ja .

Dom był duży , pomalowany był na biało .

Dużo okien , duże drzwi wejściowe , duży taras i ogólnie wszystko duże .

Cieszyłem się że jednak wyjechałem .

Ale wciąż po myśli chodziła mi Paisley , chociaż wiedziałem że to przez mnie ona leży w szpitalu , to jednak nie bardzo chciało mi się płakać jak na początku .

Wszedłem do mojego pokoju .

Po prawej stronie było 1 osobowe łóżko , od drzwi na wprost było okno , po lewej biurko i średniej wielkości fotel , a no i jeszcze nie wielka szafa .

                                                    *

Poszedłem na taras , jak już mówiłem był duży , było w nim kolorowo , dominował kolor zielony .

Kwiaty , krzewy , drzewa , siedzenia - tego tam było pełno .

Usiadłem na jednej z ławek , dosiadła tam do mnie Florence .

-Cześć Florence , co tam u ciebie słychać ? - zacząłem rozmowę , dokładnie się jej przyglądając .

Była piękna , niebieskie oczy , ciemne włosy , duże czerwone usta .

Cudo - pomyślałem .

-Wszystko dobrze - uśmiechnęła się .

Przegryzłem wargę , ciekawe jak całuje ? pomyślałem .

Z chęcią wtopił bym się w jej usta .

Ale , no tak ale , mam już dziewczynę .

Chociaż , na pewno się nie dowiedziała by o krótkim romansie .

Uśmiechnąłem się do niej .

-Masz chłopaka ? -wypaliłem z prostej pety .

Ona za to zmarszczyła czoło i nie wiedziała co odpowiedzieć .

-No powiedz szczerze , chcę wiedzieć czy mam jakiegoś rywala w tej sprawie - dodałem na zachętę z uśmiechem .

-EE , nie mam - pokiwała głową na znak ''nie'' i przybliżyła się do mnie nieco .

Teraz wiedziałem że ona też na mnie leci .

W tym momencie objąłem ją i pocałowałem na początku w policzek a potem wpiłem się w jej usta .

Całowała jeszcze lepiej od Paisley .

Nawet nie wiedziałem kiedy , znaleźliśmy się w moim pokoju całując się na łóżku .

Całowałem ją namiętnie i delikatnie odpinałem ostatni guzik z jej bluzki .

Rzuciłem jej bluzkę w kąt i zająłem się jej stanikiem .

On również powędrował w kąt .

Ona ściągała ze mnie koszule i spodnie .

Leżeliśmy prawie nago , ja miałem bokserki a ona tylko w majtkach .

Delikatnie ściągałem jej majtki , macając jej dupę .

Leżała na mnie i również ściągała ze mnie bokserki .

Przewróciłem się tak , że leżała na mnie .

Włożyłem swojego do jej cipy .

I robiliśmy to aż do tego momentu gdy do pokoju wszedł Charles i nie zaczął się ze mną bić .

-Co ty sobie wyobrażasz gnoju , nie będziesz posuwał mojej siostry ! - zaczął krzyczeć na cały dom i szarpać się ze mną .

-Chuj ci do tego co z nią robię ! - nie byłem dłużny do tego co powiedział i z całej siły walnąłem go w policzek pięścią .

-Uspokójcie się ! -próbowała nas rozdzielić Florence .

-Zabije gnoja ! - powiedział Charles i walnął mnie w szczękę .

Osłabiło mnie to i po chwili zemdlałem .

Obudziłem się okryty kocem i siedzący sam na sam z wkurzonym Charlesem i wystraszoną Florence .

-Słuchaj gnoju , nie powiem tego rodzicom , ale pod warunkiem że nie zbliżysz się więcej do Florence . - Charles wydukał przez złość .

Uśmiechnąłem się chamsko .

-To ty słuchaj , mam wolną wole i będę się dupczył z Florence ile będę chciał - byłem dumny że z moich ust padły takie słowa - a staruszką mów sobie co chcesz myślisz że ci uwierzą ?

Charles spojrzał na mnie swoją wysraną gębą .

Pokazałem mu fucka i uśmiechnąłem się .

                                                         *

O 22 leżałem w łóżku , już teraz sam .

Z Charlesem doszliśmy do układu że on nie powie staruszką a ja nie mogę się z nią spotykać .

Ale i tak go nie posłucham .

Gdy tak tam sobie rozmyślałem , zadzwonił mój telefon .

Odebrałem .

-Fred , jesteś tam ? - odezwała się zapłakana Victoria .

-No tak , co się stało ? - przestraszyłem się trochę , coś czułem że to nie będzie miłe .

-Paisley , Paisley nie żyje - wybuchła jeszcze głośniejszym płaczem .

Zatkało mnie , normalnie mnie zatkało .

Coś we mnie pękło .

Otworzyłem usta a komórka spadła mi na podłogę .

Byłem w szoku .

Nie wiedziałem czy bić się czy płakać .

-Co ja kurwa zrobiłem ? - wykrzyknąłem i szybko zacząłem się pakować .

Paisley nie żyje , po głowie chodziło mi to jedno zdanie które powiedziała Victoria ,

Po 3 minutach byłem spakowany .

Wyszedłem jak najszybciej z tego domu , pobiegłem na lotnisko .

Samolot miał być za godzinę .

Wkurzony jeszcze bardziej poszedłem do łazienki .

Z kieszeni wyjąłem żyletkę i znowu się zaczęło .

Przejechałem raz po raz po skórze , nic nie pomagało .

Rany w moim sercu były za głębokie i za świeże .

Rzuciłem żyletkę w kąt i zacząłem ryczeć .

Prawdziwymi łzami .

Serce bolało mnie tak jak nigdy .

                                                *

2 dni później .

Był pogrzeb Paisley , pogoda była ponura , bez słońca i bez deszczu .

Każdy płakał i każdego z przybytych gości bolało serce .

Tylko ja nie ryczałem , ale serce bolało mnie najbardziej ze wszystkich .

W kącu , straciłem jedyną osobą tak ważną w moim życiu .